niedziela, 28 sierpnia 2011

Kot sam w domu.

Kot sam w domu

Autorem artykułu jest Szymon K



Zdarza się, że musimy wyjechać i nie mamy co zrobić z pupilem. Co wtedy? Jeśli wyjeżdżamy ma dłużej, musimy zostawić go komuś kto się nim zaopiekuje (z pomocą może przyjść sąsiadka lub hotele dla zwierząt).

 Jednak kiedy nie będzie nas przez dzień czy dwa, nie stanie się nic, jeśli zostawimy kota samego w odpowiednio przygotowanym mieszkaniu.

Musimy zadbać przede wszystkim o:

Jedzenie. zostawiamy dużą ilość suchego pokarmu, ewentualnie możemy postawić obok miski z pokarmem suchym, miskę z jedna porcja pokarmu mokrego (nie za dużo, żeby się nie popsuło). Można tez zastosować miskę z timerem, która dozuje kotu odpowiednie dawki jedzenia w odpowiednim czasie, jednak jest to o wiele droższe rozwiązanie. Trzeba także zostawić dużo wody w kilku miskach, na wypadek gdyby kot za bardzo szalał i wylał wodę z jednej miski.

Kuweta. Wypełniona świeżym żwirem.

Bezpieczeństwo. Przede wszystkim wynosimy z pokoju w ktorym będzie przebywał kot wszystkie cenne przedmioty i rośliny. Musimy też zabezpieczyć wszystkie kable przewodzące prąd elektryczny.

Zajęcie dla kota. Nasz pupil może czuć sie osamotniony . Żeby zapobiec jego nudzie, musimy zapewnić mu rozrywkę- zostawiamy jego ulubione zabawki, włączamy cicho muzyke, zapewniamy dostęp do parapetu, żeby mógł obserwować co się dzieje za oknem itp.

Jeśli zamierzamy zostawić zwierzaka na dłużej niż dwa dni, to musimy postarać się o osobę (sąsiad, koleżanka itp.), która będzie przychodziła uzupełniać jedzenie, zmieniać żwirek w kuwecie, czy bawić się z kotem. Po takiej długiej nieobecności właściciela, nasz pupil pewnie będzie stęskniony i będziemy musieli poświecić mu dużo czasu na pieszczoty ;)

Pozdrawiam wszystkich właścicieli kotów.

---

Zapraszam do czytania bloga przeznaczonego tym właśnie zwierzakom- http://mamkota.blogspot.com/


Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Kocie przykazania

Kocie przykazania

Autorem artykułu jest Małgorzata Paskudek



Trochę prawdy o Twoim kocie - co myśli i jak działa... czternaście kocich przykazań  (na wesoło) Czy Twój pupil nie zachowuje się właśnie w ten sposób?

1. Cały świat jest miejscem Twojej zabawy.

2. Jeżeli uważasz, że Twój Pan Cię ignoruje, połóż się na klawiaturze komputera, a na pewno Cię dostrzeże i to szybciej niż Ci się wydaje.

3. Kiedy jesteś głodny, miaucz tak głośno, jak tylko potrafisz. W końcu ktoś Cię nakarmi, choćby tylko po to, żebyś się zamknął.

4. Zawsze szukaj cieplutkich, dobrze nasłonecznionych miejscówek do spania.

5. Śpij często, przecież jesteś jednym z największych śpiochów wśród ssaków.

6. Kiedy coś zbroisz - po prostu mrucz i wyglądaj na słodkie niewiniątko.

7. Różnorodność to pikanteria życia. Jednego dnia nie zauważaj ludzi, następnego rób wszystko, żeby nie dać im spokoju.

8. Do czego służą zasłony? .... do wspinania się na samą górę.

9. Ciekawość to pierwszy stopień do… świetnej zabawy (nie wiadomo, dlaczego ludzie twierdzą, że do piekła)

10. Życie jest brutalne i pełne komplikacji, więc lepiej sobie pospać.

11. Trzeba zostawić po sobie jakiś ślad dla przyszłych pokoleń. Ostatecznie możesz "podlać" wszystkie kąty - przecież to nic nie kosztuje.

12. Jesteś bardzo wielkoduszny i musisz to okazywać. Jeżeli upolujesz jakieś "miłe" zwierzątko, połóż je na łóżku swojej pani - niech wie, że o nią dbasz.

13. Jeżeli nie trafisz do kuwety, musisz przykryć czymś swoje "dzieło". Bielizna lub skarpetki Twojego pana są do tego stworzone.

14. Chcesz powiedzieć coś naprawdę ważnego? Zrób to w środku nocy - jak będziesz pewien, że wszyscy śpią. Tylko wtedy skupisz na sobie zasłużoną uwagę.

---

http://wszystkookociakach.blogspot.com/


Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

sobota, 27 sierpnia 2011

Koty Rasowe – Pasja, Ale Także I Biznes…

Koty fascynowały człowieka już od dawien dawna, i to nie z racji ich przydatności (kiedyś bowiem zwłaszcza służyły człowiekowi do ochrony domowych zapasów żywności, a potem już były traktowane jako idealne domowe zwierzęta), ale przede wszystkim z tego powodu, iż mimo że są tak powszechnie znane, nie są jednak do końca odgadnione. Koty, te rasowe przede wszystkim, to bardzo inteligentne zwierzęta, którym mimo tak znacznego „udomowienia” udało się zachować znaczną odrębność – ot, po prostu: kot zawsze jest kotem, zwłaszcza ze swoimi niezależnymi zachowaniami, chociaż potrafiący doprawdy bardzo mocno przywiązać się do człowieka.

Okazuje się, iż kot zawsze szuka miłości, a gdy już ją znajdzie, jest jej wierny do końca swojego kociego życia. Dobrze ułożony kot, który w domu otoczony jest miłością i poszanowaniem swojej odrębności, potrafi tak bardzo przywiązać się do człowieka, iż przysłowiowa więź człowieka i psa, to jedynie namiastka tego wszystkiego, co kot w swojej bezgranicznej wdzięczności potrafi ludziom dać. Wszystko jednak musi być tutaj podporządkowane jednej generalnej zasadzie, otóż: kot nigdy nie będzie inicjatorem „kocio – ludzkiej” przyjaźni – on tylko potrafi się odwzajemniać.

W naszej hodowli (hodowla kotów rasowych SOPOCISKO*PL) stworzyliśmy prawdziwą rodzinną atmosferę, a koteczki żyją w pełnej świadomości, iż nie tylko czekają je same nagrody (na przykład w postaci pieszczot), ale także i obowiązki (utrzymywanie czystości czy poprawne zachowanie), czyli identycznie, jak to z naszymi dziećmi przecież bywa. Kochane koty stać dosłownie na wszystko, są zatem i kochane, i czyściutkie, a przede wszystkim: wierne. W sumie o kotach można by było pisać, pisać i jeszcze raz pisać, ale i tak tematu wyczerpać się przecież nie uda, gdyż koty kochane są właśnie głównie za to, że nigdy człowiekowi nie udało się ich do końca, ani ujarzmić, ani też rozszyfrować – ot, chociażby sprawa „akustycznej mapy” czy sposób generowania popularnego kociego dźwięku, jakim jest mruczenie.

Pasja związana z kotami rasowymi skutkuje także w przypadku, gdy jesteśmy hodowcami, również i pewnymi, czasami całkiem wymiernymi finansowymi profitami (sprzedaż kociąt), co daje fantastyczny, jakże rzadko spotykany związek, otóż, udaje nam się w sposób jak najbardziej harmonijny skutecznie połączyć dwie istotne w naszym życiu kwestie, a mianowicie: biznes i pasję, którą, w moim przypadku, są koty rasowe. Serdecznie zapraszam na swoje strony internetowe, na których, oprócz licznych galerii zdjęciowych, znajdują się także ciekawe informacje o kotach.

O Autorze
Wszechstronne zainteresowania - koty rasowe przede wszystkim.

Koty fascynowały człowieka już od dawien dawna, i to nie z racji ich przydatności (kiedyś bowiem zwłaszcza służyły człowiekowi do ochrony domowych zapasów żywności, a potem już były traktowane jako idealne domowe zwierzęta), ale przede wszystkim z tego powodu, iż mimo że są tak powszechnie znane, nie są jednak do końca odgadnione. Koty, te rasowe przede wszystkim, to bardzo inteligentne zwierzęta, którym mimo tak znacznego „udomowienia” udało się zachować znaczną odrębność – ot, po prostu: kot zawsze jest kotem, zwłaszcza ze swoimi niezależnymi zachowaniami, chociaż potrafiący doprawdy bardzo mocno przywiązać się do człowieka.

Okazuje się, iż kot zawsze szuka miłości, a gdy już ją znajdzie, jest jej wierny do końca swojego kociego życia. Dobrze ułożony kot, który w domu otoczony jest miłością i poszanowaniem swojej odrębności, potrafi tak bardzo przywiązać się do człowieka, iż przysłowiowa więź człowieka i psa, to jedynie namiastka tego wszystkiego, co kot w swojej bezgranicznej wdzięczności potrafi ludziom dać. Wszystko jednak musi być tutaj podporządkowane jednej generalnej zasadzie, otóż: kot nigdy nie będzie inicjatorem „kocio – ludzkiej” przyjaźni – on tylko potrafi się odwzajemniać.

W naszej hodowli (hodowla kotów rasowych SOPOCISKO*PL) stworzyliśmy prawdziwą rodzinną atmosferę, a koteczki żyją w pełnej świadomości, iż nie tylko czekają je same nagrody (na przykład w postaci pieszczot), ale także i obowiązki (utrzymywanie czystości czy poprawne zachowanie), czyli identycznie, jak to z naszymi dziećmi przecież bywa. Kochane koty stać dosłownie na wszystko, są zatem i kochane, i czyściutkie, a przede wszystkim: wierne. W sumie o kotach można by było pisać, pisać i jeszcze raz pisać, ale i tak tematu wyczerpać się przecież nie uda, gdyż koty kochane są właśnie głównie za to, że nigdy człowiekowi nie udało się ich do końca, ani ujarzmić, ani też rozszyfrować – ot, chociażby sprawa „akustycznej mapy” czy sposób generowania popularnego kociego dźwięku, jakim jest mruczenie.

Pasja związana z kotami rasowymi skutkuje także w przypadku, gdy jesteśmy hodowcami, również i pewnymi, czasami całkiem wymiernymi finansowymi profitami (sprzedaż kociąt), co daje fantastyczny, jakże rzadko spotykany związek, otóż, udaje nam się w sposób jak najbardziej harmonijny skutecznie połączyć dwie istotne w naszym życiu kwestie, a mianowicie: biznes i pasję, którą, w moim przypadku, są koty rasowe. Serdecznie zapraszam na swoje strony internetowe, na których, oprócz licznych galerii zdjęciowych, znajdują się także ciekawe informacje o kotach.

O Autorze
Wszechstronne zainteresowania - koty rasowe przede wszystkim.

Źródło: Koty rasowe – pasja, ale także i biznes… - sopocisko

Czy żwirek dla kota faktycznie pomaga ?

Czy żwirek dla kota faktycznie pomaga ?


Wszyscy właściciele zwierząt wiedzą doskonale o tym, jak dużym problemem jest zapach ich pupili, który niekiedy bardzo trudno jest zwalczyć. Na szczęście w większości przypadków niemiłe wonie znikają w chwili, gdy wyczyści się klatkę, kuwetę, akwarium lub budę albo po prostu porządnie umyje się swojego ukochanego zwierzaka.

Największe problemy w tym zakresie spotykają właścicieli kotów, które choć uchodzą za zwierzęta niezwykle czyste i dbające o siebie, to jedną z ich wad jest właśnie niemiły zapach. Pomocny pod tym względem może okazać się żwirek dla kota, który będzie regularnie wymieniany, przez co wszystkie niepożądane zapachy zostaną skutecznie wyeliminowane z mieszkania. Żwirek taki posiada bardzo proste właściwości – wchłania wszystkie fizjologiczne pozostałości po kocie, w dużym stopniu maskując powstające w ten sposób zapachy. Jednak kiedy jest długo niewymieniany, zaczyna sam nimi przesiąkać, a co najgorsze, to samo dzieje się z kuwetą. Niekiedy przypadki zaniedbania są tak drastyczne, że nie wystarczy wymienić samego żwirku, ale dodatkowo odwiedzić też sklep dla kotów i zaopatrzyć się w nową kuwetę. Nie trzeba chyba też dodawać, jak wielkim dyskomfortem jest dla samego zwierzaka zapchana kuweta – kot może się wtedy do niej nawet zrazić i możemy zapomnieć o czystym domu.

Żwirek dla kota wydaje się więc rozwiązaniem wyjątkowo optymalnym, a dodatkowo tanim i zaoszczędzającym nam nie tylko niemiłych woni rozchodzących się po mieszkaniu, nie tylko miauczenia niezadowolonego pupila, ale też sporych pieniędzy, które musielibyśmy wydawać na nowe dywany. Żwirek daje możliwość szybkiej wymiany oraz stałego nadzoru nad zwierzakiem – doskonale wiemy wtedy, gdzie kot się załatwia i nie musimy ganiać po całym domu w poszukiwaniu mało radosnych niespodzianek. Tutaj trzeba jednak uważać na to, jaki żwirek się kupuje, gdzie jest on produkowany i skąd sprowadzany – najlepiej odwiedzić najbliższy w okolicy sklep dla kotów, gdzie sprzedawca w sposób profesjonalny doradzi nam najlepszy zakup.

fot; B Weber, photoxpress.com

-------------------------------------------

Artykuł: Czy żwirek dla kota faktycznie pomaga ? pochodzi z serwisu www.wieszak.net

-------------------------------------------


O Autorze

Marcin Wilczyński

Jak karmić kota?

Zwierzęta domowe - jak karmić kota?


Zacznijmy od początku. Zanim powiemy jak należy karmić kota, warto również wspomnieć o wyznaczonym miejscu, gdzie będzie stała miska z jedzeniem. Nie należy pojemnika z karmą stawiać blisko kuwety, gdyż zwierzę takiego stanu rzeczy nie zaakceptuje. Chętnie będzie natomiast przychodzić na posiłki, gdy będą one podawane o stałych porach każdego dnia.

fot. M. Sycerz (www.photoxpress.com)

Jaka karma jest najlepsza?

Również nieodpowiednim podejściem do właściwego żywienia jest założenie, że karma tania i ogólnie dostępna to dobre pożywienie. Niestety stosowanie na dłuższą metę takich rodzajów karmy wpływa bardzo niekorzystnie na zdrowie kota. Każdy dobry weterynarz powie, że jedzenie z dolnej półki można porównać z dawaniem człowiekowi resztek ze stołu. Tanie karmy dla zwierząt zawierają wiele szkodliwych substancji chemicznych oraz odpadów mięsnych, które nie tylko nie są wartościowym pożywieniem, ale również są szkodliwe dla naszych zwierząt. Pierwsza zasada zatem brzmi – jeżeli nie chcesz narażać swojego kota na niepotrzebne wizyty u weterynarza, zainwestuj w wysokiej klasy karmę dla zwierząt.

Specjalistyczne karmy

Nasze zwierzaki tak samo, jak my cierpią na różne przypadłości. Problemy z cukrzycą, wrażliwy przełyk, dolegliwości sercowe oraz wiele innych chorób – to naturalne schorzenia również u zwierząt. W zależności od rodzaju choroby, stworzone zostały specjalistyczne karmy, które zapewniają zdrowe i bezpieczne odżywianie. Warunkiem prawidłowego stosowania diety u zwierzęcia, jest zastosowanie się ściśle według wskazówek lekarza weterynarii, ponieważ specjalistyczne karmy produkowane są na bazie lekarstw, które dla zdrowego zwierzęcia mogą być szkodliwe. Karmy te występują zarówno pod postacią suchą i mokrą.

Przysmaki to podstawa

Charaktery kotów różnią się diametralnie, tak samo jak różnią się ich „kubki smakowe”. Jedne jadają tylko drób, inne uwielbiają wątróbkę czy nerki, a jeszcze inne zdecydowanie preferują jedzenie wegetariańskie. W sklepach zaś możemy spotkać tyle rodzajów potraw, ile jest wybrednych kocich zachcianek i smaczków. Producenci karmy dla zwierząt wprowadzają coraz to nowsze propozycje żywieniowe dla kotów, aby zadowolić tą specyficzną grupę klientów.

Woda, mleko, suchy i mokry pokarm…

Podstawą jest miseczka z dostępem do zawsze świeżej wody. Miska z pokarmem suchym to pożywienie uzupełniające, które powinno znajdować się przez cały dzień na widoku. Koty mają swoje zachcianki i przychodzą dojadać kilkanaście razy dziennie. Posiłek właściwy następuje przeważnie po południu i jest to karma mokra z saszetek lub puszki. Na rynku istnieje wiele firm, które specjalizują się w sprowadzaniu bardzo wysokiej jakości karmy. Koty uwielbiają też przysmaki w postaci suszonych kiełbasek. Niezależnie od wieku koty mogą pić mleko, jednakże powinno ono zawierać odpowiednią dawkę tauryny. Nie należy podawać zwykłego mleka z kartonu, ponieważ dla kota nie ma żadnej wartości, a dodatkowo może zaszkodzić. Prawie wszystkie koty uwielbiają mleko, toteż od czasu do czasu wypiją je ze smakiem.

Koty posiadają wewnętrzny zegar posiłkowy i dokładnie wiedzą, kiedy ten moment następuje. Zatem kiedy przychodzi pora posiłku, nasz pupil łasi się, miauczy i „prosi” o jedzenie. Pamiętajmy, aby karma dla kota pochodziła ze sprawdzonego źródła. Jeżeli decydujemy się na czworonoga w domu, naszym obowiązkiem jest dbać o niego, jest przecież członkiem rodziny.

-------------------------------------------

Artykuł: Zwierzęta domowe - jak karmić kota? pochodzi z serwisu www.wieszak.net

-------------------------------------------


O Autorze

Riva

 

Pochodzenie kotów norweskich leśnych

Pochodzenie kotów norweskich leśnych

Koty norweskie leśne to rasa, która przez stulecia rozwijała się w lasach Skandynawii. Świadectwem tego jest ich duże, muskularne ciało oraz grube, wodoodporne futro. Jak głoszą legendy, koty te podróżowały wraz z Wikingami, tępiąc gryzonie na ich statkach i w osadach.

Oryginalne brzmienie nazwy tej rasy to Skogkatt, określenie często pojawiające się w nordyckich podaniach ludowych oznaczające dosłownie "kota leśnego".



Pod koniec XIX wieku koty norweskie leśne stały się rzadkością nawet w Skandynawii - rasie tej groziło wyginięcie. Działania mające na celu odbudowanie tej rasy zostały przerwane wybuchem II Wojny Światowej. Wznowiono je dopiero w latach powojennych, zaś w latach 70 ubiegłego wieku koty norweskie zostały uznane przez Króla Olafa za oficjalną rasę tego kraju, za czym podążyło uznanie tej rasy przez międzynarodowe organizacje felinologiczne. Europejska organizacje FIFe uznała tę rasę oficjalnie w roku 1977. Do końca lat 90 hodowcy tych kotów podejmowali wysiłki w celu znalezienia nierodowodowych kotów żyjących w lesie, aby krzyżując je z kotami udomowionymi poszerzyć pulę genów. Pierwszym kotem norweskim - tym, który zapoczątkował rasę - był kot o imieniu Pan's Truls. Do dzisiaj jest to kot - legenda.



Do Stanów Zjednoczonych pierwsza para kotów norweskich przybyła w roku 1979 i dopiero po dwóch latach urodził się pierwszy miot, który przeżył i mógł zapoczątkować hodowlę tej rasy na szerszą skalę. Rasa kotów norweskich leśnych została uznana przez amerykańską organizację CFA i dopuszczona do hodowli w roku 1993.



Obecnie koty norweskie leśne hodowane są na całym świecie. Również w Polsce można znaleźć wiele hodowli kotów rasowych koncentrujących się na hodowli kotów leśnych.

--
Stopka


Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.

piątek, 26 sierpnia 2011

Kocie złe nawyki i proste sposoby zapobiegania

Kocie złe nawyki i proste sposoby zapobiegania

Każdy kto miał lub ma kota doskonale zdaje sobie sprawę, że pewne typowe zachowania naszego pupila, mogą być przyczyną powstawania szkód w naszych mieszkaniach lub domach. Wiele z naturalnych zachowań kotów jest dla nas nie do zaakceptowania. Najważniejszą rzeczą jaką musimy sobie uświadomić jest fakt, że koty nie robią tego złośliwie. Najczęściej podstawą ich działań są złe nawyki, o wiele rzadziej mogą to być obsesje lub fobie. Najlepszym sposobem jest zaszczepianie u kota właściwych zachowań. Bicie, krzyki, rzucanie różnymi przedmiotami nigdy nie rozwiążą żadnego z problemów, może natomiast spowodować u kota stres.

Oto kilka chyba najbardziej dla nas uciążliwych zachowań naszych pupili.


- drapanie mebli:


Jest kilka powodów, dla których kot ma inklinacje do takich zachowań, głównym wbrew utartym stereotypom, wcale nie jest chęć ostrzenia pazurów. Podstawą tych zachowań jest uwarunkowanie gatunkowe. Dla dziko żyjących kotów jest to jeden ze sposobów zaznaczania swojego terytorium. Nie inaczej jest w przypadku naszych milusińskich. Działanie to potęguje się z chwilą, gdy na jednym terytorium (dom, mieszkanie) żyją inne zwierzęta (koty, psy). Im bardziej pewnie będzie się czuł nasz kot w jakimś terenie, im bardziej będzie zadowolony, tym z jeszcze większym zapamiętaniem będzie się oddawał tej czynności.


Rozwiązanie


Optymalnym działaniem z naszej strony będzie przygotowanie przez nas rewiru dla naszego kota. Każdy kot w swej naturze potrzebuje miejsca zarówno do zabaw jak i spokojnego odpoczynku. Jeśli nie chcemy aby do tego celu posłużyły nasze meble czy też firanki i zasłony sami możemy stworzyć dla kota jego kącik. W chwili obecnej dostępnych jest na rynku wiele gotowych artykułów wychodzących naprzeciw zapotrzebowaniom naszych milusińskich (domki, drapaki, leżanki). Zainstalowanie ich w domu pozwoli nam kierować zapędy kota tam, gdzie nie spowoduje to szkód. Aby zachęcić pupila do korzystania z tych urządzeń możemy uciec się do fortelu - większość kotów nie jest w stanie oprzeć się zapachowi kocimiętki lub waleriany, wystarczy je nimi spryskać.


- obgryzanie roślin doniczkowych:


Dotyczy ono głównie kotów przebywających wyłącznie w domu czy mieszkaniu. Dla naszych kotów jedzenie trawy, pietruszki, tymianku, czy kocimiętki jest ważnym składnikiem diety wzbogacającym ją o witaminy. Jeżeli nasz pupil nie zostanie przez nas zaopatrzony w te składniki diety zacznie traktować rośliny domowe jako ich substytut. I tu rodzą się kolejne problemy. W większości naszych mieszkań i domów trzymamy rośliny, które mogą stanowić śmiertelne (dosłownie) niebezpieczeństwo. Do tej grupy należą:


- bluszcze,


- filodendrony,


- diffenbachia,


- gwiazda betlejemska,


- cyklameny (fiołki),


- hiacynty,


- żonkile (narcyzy),


- rośliny psiankowate.



Rozwiązanie


Dla dobra naszego kota usuńmy zagrożenia z jego środowiska, jest wiele pięknych roślin domowych, które mogą zająć ich miejsce. Jeżeli nie chcemy sadzić dla naszego pupila trawy (choć to banalnie proste i również może być przyjemnym akcentem roślinnym w naszym mieszkaniu) to przynajmniej kupmy od czasu do czasu zieloną pietruszkę lub tymianek - na pewno znajdziemy dla nich zastosowanie w naszej kuchni. Od jakiegoś czasu nie ma też problemu z zakupem tych ziół w wersji doniczkowej. Twój kot będzie Ci na pewno wdzięczny, gdy od czasu do czasu w jego menu pojawią się rośliny zielone. Aby natomiast zapobiec podgryzaniu roślin dobrze jest co jakiś czas spryskać liście kwiatów uwodnionym roztworem kwasu cytrynowego. Można też używając czystej wody i spryskiwacza spróbować odstraszania - na pewno zadziała, tyle że nie usunie źródła problemu - naturalnego zapotrzebowania na witaminy.


- zabawa w ogrodnika:


Cóż, to kolejna z przywar naszych pupili i to kolejna, która wynika z uwarunkowań naturalnych. Każdy kto miał lub ma kota niejednokrotnie był świadkiem przekopywania ziemi w doniczkach lub skutków takiego działania. U kotów jest to nic innego, jak działanie mające na celu znalezienie naturalnej toalety.


Rozwiązanie


Wystarczy górę doniczek z naszymi kwiatami wysypać warstwą drobnego, ostrego żwirku (dostępny w centrach ogrodniczych). Można też zakopać w płytko w doniczce kulki naftaliny - kot szalenie nie lubi tego zapachu. Te dwa sposoby powinny skutecznie zapobiec grzebaniu w doniczkach.

--
Stopka


Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.

Dlaczego koty mruczą?

Dlaczego koty mruczą?

Mruczenie jest jednym z powodów, dla których kochamy koty. Uwielbiamy je za to, że działa na nas uspokajająco i cieszymy się, gdy kot głośno nas powiadamia o swym zadowoleniu, miłości i poczuciu bezpieczeństwa

Wiadomo, że mruczenie relaksuje, pociesza, uspokaja, wycisza, sprawia przyjemność oraz poprawia nastrój. Kota? Cóż, kota być może też, choć o to trzeba by zapytać właśnie jego.  Ale z pewnością człowieka, do którego mruczenie jest adresowane. Naturalnie ? o ile w ogóle jest adresowane...

Mruczy kot drapany i głaskany w ulubionym miejscu, zwinięty w kłębek na kolanach, przytulony w łóżku do opiekuna czy do innego kota, senny, najedzony. Ale czasem także chory, ranny, umierający. Bo powodów, jak w przypadku każdego zachowania tego złożonego zwierzaka, może być wiele.

Wszystkie koty, bez względu na wiek, płeć czy rasę, mruczą z taką samą częstotliwością: 25 cyklów na sekundę.

Koty zaczynają mruczeć, kiedy są małymi kociętami i jest to jeden z pierwszych kontaktów werbalnych pomiędzy kociakiem i jego matką, która mruczeniem oznajmia mu, że wchodzi do legowiska, co ma na celu jego uspokojenie. Starsze koty mruczą, gdy jest im dobrze i gdy chcą inne sprowokować do zabawy. Dominujące koty mrucząc informują inne o swych przyjacielskich zamiarach i często w ten sposób zapraszają je do zabawy. Jest to kocie zapewnienie: "Nie uciekaj, zaufaj mi, jestem przyjacielem, nie ugryzę cię tym razem... słowo!". Mruczenie może być także werbalnym środkiem łagodzenia konfliktów. Koty mruczą jednak nie tylko z zadowolenia, lecz także gdy odczuwają ból i są zestresowane. Ma to na celu, przekładając na ludzkie zachowania, podtrzymanie ich morale i przekonanie samego siebie, że wszystko będzie dobrze.

Właśnie mruczeniu koty zawdzięczają swoje zaskakujące zdolności regeneracyjne. Z badań przeprowadzanych przez uczonych wynika, że stałe wibracje o częstotliwości 25 - 125 Hz wspomagają m.in. zrastanie się kości i działają przeciwbólowo. Powiedzenie, że koty zawsze spadają na cztery łapy i mają więcej niż jedno życie nie jest więc do końca sprzeczne z rzeczywistością. One naprawdę potrafią "wylizać się" nawet po bolesnym upadku z wysokości kilku pięter.

Często melodyjne mruczenie kota pomaga także jego opiekunowi. Mówi się, że zwierzęta te, jak żadne inne, potrafią wyczuć chore miejsce i uśmierzyć ból, a nawet... spowodować całkowite wyleczenie. Nawet,  jeśli wy w  to nie wierzycie, to musicie przyznać, że mruczenie głaskanego kota sprawia nam, ludziom prawdziwą przyjemność. I jest to jeden z powodów dla którego zwierzęta te mają tak wielu miłośników.

Mruczenie kojarzy nam się głównie z cichymi i czułymi tonami, jakie kot wydaje leżąc na naszych kolanach. Są to tzw. dźwięki gawędziarskie. Warto jednak zauważyć, że gdy nasze pupile są głodne, mruczą znacznie głośniej. Tony te, wydawane również podczas bójek, mają częstotliwość zbliżoną do płaczu dziecka. Dlatego właśnie tak na nas działają. Dokładniej - dźwięki "wzywające" oscylują w granicach 220-520 herców, a płacz dziecka ma zakres 300-600 herców.

Jest jeszcze jeden rodzaj mruczenia. Usłyszeć go można, gdy kot zajmuje się właśnie np. upolowaną zdobyczą. Ten jednak brzmi jak głębokie, gardłowe warczenie i może być swoistym ostrzeżeniem dla wszystkich, którzy zamierzaliby przeszkodzić zwierzakowi w tym, jakże ważnym dla niego wydarzeniu.

--
Stopka

www.wszystkookociakach.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.

Jak nauczyć kota czystości?

Jak nauczyć kota czystości?

Każdy mieszkający w mieście właściciel kota wie, jak ważne jest, aby nasz pupil potrafił zachować czystość. Należy jednak pamiętać, że też częściowo do nas należy stworzenie mu takich warunków, aby czuł się komfortowo załatwiając swoje potrzeby, oraz żeby nie chciał szukać "miejsc alternatywnych", którymi mogą być nasze buty lub uprana właśnie pościel.

Na nasze szczęście, natura obdarzyła większość kotów potrzebą załatwianie się w bardzo konkretnych warunkach, co my, ludzie z miasta, skrzętnie wykorzystujemy. Otóż po pierwsze kot musi mieć możliwość zagrzebania tego, co zrobił. Jest to u nich odruch pozwalający maskować własny zapach podczas polowania lub zwiedzania terenu.



Dzięki temu, jeżeli tylko damy kotu, nawet młodemu, możliwość korzystania z piasku, nie będzie się dwa razy zastanawiał. Do nas należy wybranie podściółki z którą nasz kot będzie czuł się komfortowo. Nie oznacza to, że mamy kupować najdroższy żwirek silikonowy - wiele kotów czuje się z nim nieswojo, i nie podoba im się dziwne uczucie pod łapami. Bardzo dobrze sprawdzają się żwirki z włókien roślinnych - są wydajne i stosunkowo tanie.



Należy pamiętać, aby kuwetę regularnie sprzątać, przynajmniej 2 razy dziennie. Jeżeli kot uzna kuwetę za brudną, będzie szukał innych, czystych miejsc. Kuwetę powinniśmy też w miarę regularnie myć. Wymiana całego żwirku raz ma miesiąc połączona z umyciem kuwety pozwoli pozbyć się ewentualnych zapachów, mogących być przyczyną niechęci do załatwiania się w wyznaczonym przez nas miejscu. Niektóre koty potrzebują więcej prywatności niż inne - załatwiają się tylko, jeżeli są same w łazience, przerywają i uciekają speszone, jeżeli ktoś przypadkiem im przeszkodzi. Idealnym rozwiązaniem, poza przeznaczeniem dla kociej kuwety oddzielnego pokoju, jest w takim wypadku kuweta z budka. Dodatkowym atutem jest fakt, że z tak osłoniętej kuwety o wiele trudniej jest wyrzucić żwirek.



Ale co z kotami, które z jakiegoś powodu nie posiadają tego odruchu?



Wówczas należy kota traktować tak jak młodego psa - pokazać mu, że istnieją o wiele lepsze miejsca na załatwianie się. W momencie, gdy tylko natrafimy na kota szykującego się do pobrudzenia nam pościeli lub leżącego na ziemi, koca natychmiast łapiemy go i bezzwłocznie niesiemy do kuwety. Najłatwiej osiągnąć to oczywiście z kotami młodymi. Te starsze na ogół będą upewniały się, że nie ma nas w pobliżu.

Jeżeli problem ten występuje u kotów dorosłych i nie jest częścią samczego oznaczania terenu (patrz dalej), jedynym sposobem może być oduczanie poprzez zniechęcanie. Niezastąpione są do tego dziecięce pistolety na wodę. Celny strzał w kota z pewnej odległości będzie dla niego dostatecznym szokiem, aby natychmiast wycofał się taktycznie na z góry upatrzona pozycję (koty nie uciekają). Jest to też świetna metoda, jeżeli chcemy oduczyć kot gryzienia kwiatków lub innych, podobnie destrukcyjnych czynności.



Zupełnie oddzielną sprawą jest jednak znaczenie terenu. Większość samców, która osiągnie dojrzałość płciową(około 9 miesięcy), zaczyna odczuwać potrzebę oznaczenia miejsca, na którym przebywa, jako własne - na wypadek gdyby pojawili się koci rywale. W praktyce oznacza to, że będzie chodził po całym mieszkaniu i zostawiał na najbardziej charakterystycznych punktach wyjątkowo mocno pachnące wizytówki. Jedyną radą na takie zachowanie jest kastracja. Zdarza się, że takie zachowanie nawraca nagle, nawet u wykastrowanych kocurów po wielu latach przerwy, a wiąże się to z silnym stresem, przeżywanym przez zwierze, i potrzebą stworzenia sobie bezpiecznego, "własnego" kąta na świecie.

--
Stopka


Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.

czwartek, 25 sierpnia 2011

Kot syjamski - dla tych, którzy potrzebują towarzystwa

Kot syjamski - dla tych, którzy potrzebują towarzystwa

Każdy kot to indywidualista, chadzający swoimi ścieżkami. Nie inny bywa też kot syjamski, choć jego towarzyski charakter jest powszechnie znany wśród miłośników kotów.

Kot syjamski to jedna z najstarszych i najdłużej znanych ras kotów domowych. Pierwsze syjamy zostały przywiezione do Europy z Dalekiego Wschodu wieki temu. Po raz pierwszy wystąpiły na wystawie w 1871 roku, w Crystal Palace w Londynie. Od tego czasu rasa intensywnie się rozwija i zyskuje coraz szersze grono zwolenników.



Kot syjamski jest szczupłym i smukłym zwierzęciem o muskularnej budowie ciała, bardzo charakterystyczne jest jego umaszczenie point, pokrywające maskę, uszy, łapy i ogon oraz duże, niebieskie oczy. Są niezwykle inteligentne, szybko i chętnie uczą się rozmaitych sztuczek. Są ogromnie towarzyskie i ciekawskie, a przy tym bardzo śmiałe - wręcz uwielbiają wizyty gości i nigdy się przed nimi nie chowają. Wręcz przeciwnie, chętnie witają w progu każdego nowego przybysza.



Trzeba też pamiętać o tym, że koty syjamskie bardzo mocno przywiązują się do swojego właściciela. Towarzyszą mu przez cały czas, potrafią być o niego bardzo zazdrosne, a jeśli go stracą, mogą przypłacić to zdrowiem, a nawet życiem.  Są to koty idealne dla kogoś, kto może im poświęcić naprawdę dużo czasu, nie nadają się zupełnie dla osób pracujących, spędzających cały dzień poza domem.



Zakup kota syjamskiego, podobnie jak zakup innego kota rasowego, to spory wydatek. Warto jednak pożyczyć pieniądze na ten cel (można choćby skorzystać z prasowych ofert typu "Dobra pożyczka Zamość", "Dobra pożyczka Szczecin"), bo można zyskać prawdziwego przyjaciela na długie lata (koty syjamskie bowiem charakteryzują się także długowiecznością i w dobrych warunkach mogą żyć nawet 20 lat).

--
Stopka

Netimage - Bacran

Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.

Oznaczenia kolorów kotów rasy Maine Coon

Oznaczenia kolorów kotów rasy Maine Coon

Przeglądając informacje o kotach rasowych często można natknąć się na kryptyczny ciąg liter, charakteryzujący danego zwierzaka. Oznaczenie mające postać przykładowo "MCO ns 09 22" to tak zwany kod EMS (ang. Easy Mind System).

Przeglądając informacje o kotach rasowych często można natknąć się na kryptyczny ciąg liter, charakteryzujący danego zwierzaka. Oznaczenie mające postać przykładowo "MCO ns 09 22" to tak zwany kod EMS (ang. Easy Mind System).


System ten został stworzony przez Międzynarodową Federację Felinologiczną FIFe w celu łatwej identyfikacji kotów rasowych. Kod EMS opisuje cechy zewnętrzne kota i obejmuje takie elementy jak: rasę, kolor i jego rozłożenia na ciele. W przypadku niektórych ras podaje się również kolor oczu, rodzaj ogona i uszu. Dwa ostatnie elementy nie występują w przypadku oznaczenia kota rasy Maine Coon.


Podstawowy kod składa się z elementów: ABC d 01 6x 5x 7x


  • ABC - oznaczenie rasy kota (3 duże litery)
  • d - oznaczenie dominującego koloru sierści (1 lub 2 małe litery)
  • 01 - dwucyfrowa liczba oznaczająca rysunek na sierści (2 cyfry z zakresu 01-49)
  • 6x - kolor oczu (2 cyfry z zakresu 61-69)
  • 5x - typ ogona (2 cyfry z zakresu 51-59)
  • 7x - typ uszu (2 cyfry z zakresu 71-79)

Obowiązuje zasada, że jeśli część kodu wynika jednoznacznie z pozostałych (np. jest jednoznaczna dla rasy) to można ją pominąć. Długość ogona i kształt uszu podaje się tylko dla niektórych ras. W przypadku kotów rasy Maine Coon, trzyliterowe oznaczenie rasy to zawsze MCO. W przypadku tej konkretnej rasy podaje się tylko kolor, ilość białego i rysunek na sierści. W przypadku braku rysunku (solid) oraz koloru białego dwie ostatnie cyfry są pomijane.

W przypadku kotów rasy Maine Coon wyróżnia się siedem podstawowych oznaczeń koloru dominującego oraz dodatkowy kolor srebrny, który występuje razem z kolorem dominującym:


  • w - kolor biały
  • n - kolor czarny
  • a - kolor niebieski
  • d - kolor rudy
  • e - kolor kremowy
  • f - kolor szylkretowy czarny
  • g - kolor szylkretowy niebieski
  • s - kolor srebrny / dymny

Każdy z dominujących kolorów oprócz białego może występować w kombinacji ze srebrnym, czyli na przykład "MCO ns" - kot czarny srebrny (określany również jako czarny dymny).


W przypadku kotów Maine Coon kod EMS może składać się tylko z oznaczenia rasy "MCO" oraz określenia koloru. Jeżeli po oznaczeniu koloru występują dwie cyfry z których pierwsza jest zerem, wówczas dany kot ma na futrze kolor biały. Cyfra występująca po zerze określa ilość koloru białego:

  • 01 ? van
  • 02 ? arlekin
  • 03 - bicolour
  • 09 - nieokreślona (niespecyficzna) ilość białego

Jeżeli u kota kolor biały pokrywa mniej niż połowę powierzchni ciała, wówczas jego ilość zawsze oznacza się poprzez "09".


Ostatnia liczba z zakresu 21-25 określa rysunek na sierści kota. W przypadku kotów bez rysunku, określanych mianem solidów cyfry te są pomijane.


  • 21 - nieokreślony rysunek pręgowania (unspecified tabby pattern)
  • 22 - wzór pręgowany plamiasty (blotched tabby)
  • 23 - wzór tygrysi (mackerel tabby)
  • 24 - wzór cętkowany (spotted tabby)
  • 25 - ticking (włosy z pigmentem równomiernie rozłożone) (ticked tabby)

W przypadku innych ras podstawowy schemat kodu pozostaje bez zmian, aczkolwiek ilość uznanych kolorów i innych parametrów może być diametralnie różna. Przykładowo w przypadku rasy kotów rosyjskich niebieskich nie występują żadne opisywane rozróżnienia wynikające z cech fizycznych kota. Ze względu na to kod EMS wszystkich kotów tej rasy to po prostu "RUS".


Kod EMS przypisywany jest wstępnie przez hodowce, na podstawie jego najlepszej wiedzy. Nie wszystkie kocięta można łatwo opisać tuż po narodzeniu, wobec czego czasami zdarzają się błędy w kodzie EMS kota. W takiej sytuacji zmiany kodu mogą dokonać jedynie sędziowie podczas wystawy kotów rasowych.

--
Stopka

Autor: Hodowla kotów rasy Maine Coon - Aviscantus*PL

Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.

Kilka słów o Maine Coon

Kilka słów o Maine Coon

Każdy kto zastanawia się nad posiadaniem zwierzęcego towarzysza w domu, powinien zapoznać się z niezwykłą rasą kotów Maine Coon. Niezwykle towarzyskie, piękne i łatwe we współżyciu, będą wspaniałymi przyjaciółmi każdego domownika.

Maine Coon jest najstarszą amerykańska rasą kotów. Rasa ma już prawie 150 lat. Jest wiele pięknych historii tłumaczących jak powstała rasa Maine Coon. Zakładamy, że występowały one dziko w stanie Maine skąd wzięły swoją nazwę. Organizacja FIFe uznała rasę oficjalnie w 1983 roku.



Koty rasy Maine Coon wyróżnia wielkość (są jednymi z największych kotów domowych), inteligencja i żywiołowość. Są to koty półdługowłose średniego typu orientalnego. Futro kotów jest bardzo obfite na brzuchu i pośladkach, a na szyi układa się w charakterystyczną kryzę. Pędzelki na uszach i kryza na szyi budzi skojarzenie z rysiem. Gęste futro i włosy chroniące poduszeczki łapek sugerują dobre przystosowanie do surowych warunków. U rasy dopuszczalne są wszystkie rodzaje umaszczenia, jednak najbardziej rozpowszechnione jest brązowe umaszczenie typu tabby. Gracja ruchów, typowa dla wszystkich kotów, u rasy Maine Coon podkreślona jest jeszcze dumnie wyprężonym długim ogonem z charakterystycznie rozwiewającym się włosem.



Maine Coon są z charakteru towarzyskie i czułe. W wyniku sterowanej selekcji stały się rasą nie tylko piękną, lecz przede wszystkim pożądaną z tego względu, że jej przedstawiciele przywiązują się do człowieka. To koty dla całej rodziny, szukające towarzystwa człowieka i lubiące zabawę. Koty bardzo charakterystycznie i miło miauczą. Maine Coon wydaje serię dźwięków podobnych do treli. Interesuje się wszystkim co się wokół niego dzieje.



Jak ich nie kochać? Droczą się z nami, psocą czasem doprowadzają do nie małej złości, ale i ile życie byłoby bez nich nudniejsze.

--
Stopka


Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.

środa, 24 sierpnia 2011

Nieco więcej o tym, jak dbać o swojego pupila :)

Jak dbać o kota?

Kot to bardzo wdzięczne i niezwykle rozumne zwierzę. Aby zdrowo wyglądał należy przede wszystkim zadbać o jego zdrowie.

Poniżej podamy kilka porad jak zadbać o naszego pupila. Ale za mim zapoznamy się z elementami pielęgnacji kota przyjrzyjmy się żywieniu i chorobom kotów.



Żywienie kota



Każdy kot, aby zdrowo  wyglądał i rozwijał się musi jeść wystarczającą ilość białka, węglowodanów, tłuszczów oraz witamin i minerałów. Bez dostarczenia kociemu organizmowi optymalnej dawki tych składników kot będzie często chorował i źle wyglądał. Koty trzymane w domu wymagają znacznie innej diety niż koty podwórkowe.



Jakie składniki odżywcze powinna zawierać dieta kota?. Organizm kota powinien mieć zapewnioną odpowiednią ilość białka.Białko potrzebne jest do prawidłowego wzrostu kota. Dzięki niemu kot ma dobrą kondycję i odporność  na  choroby. Głównymi produktami zawierającymi białko są: mięso, mleko, ryby i jaja.



W diecie nie powinno zabraknąć również węglowodanów, które dostarczają kotu energii. Produktami bogatymi w węglowodany są : ziemniaki, ryż, płatki zbożowe. Należy je podawać w niewielkiej ilości po uprzednim ugotowaniu. Zbyt duża porcja węglowodanów może odłożyć się w postaci  tkanki tłuszczowej.



Kolejnym ważnym elementem diety kota jest dostarczanie odpowiedniej ilości tłuszczów. Tłuszcze są niezbędne w prawidłowym żywieniu kota. Dodają one pupilom energii, sprawiają, że ich sierść jest błyszcząca i gładka. Jeśli nie dostarczymy odpowiedniej ilości tłuszczów to wówczas sierść kota stanie się matowa. Tłuszcze pochodzą głównie z ryb oraz mięsa. W  diecie kota nie powinno zabraknąć z jednej strony białek, węglowodanów, lipidów, a z drugiej - witamin i minerałów. Są one niezbędne ponieważ przyczyniają się do prawidłowego wzrostu i rozwoju kota.



Pielęgnacja kota



W codziennej dbałości o kota nie należy zapominać o jego pielęgnacji. Polega ona przede wszystkim na kontrolowaniu stanu jego uszu, oczu, czy pielęgnacji jego sierści.



Ważnym elementem w pielęgnacji kotka jest szczotkowanie jego sierści. Pupile o krótkiej bądź półdługiej sierści wymagają codziennego szczotkowania tylko w okresie linienia. Polecane jest to z tego względu, że kot musiałby sam usunąć zbyt dużą ilość niepotrzebnej sierści. Szczotkowanie zaczynamy od czesania z włosem od szyi do ogona. Następnie delikatnie i ostrożnie pod włos. Na koniec zaś powtórnie z włosem. Przy takim zabiegu niektóre koty mogą być niespokojne, ale jest on dla nich przyjemnością. Do szczotkowania najlepsze są szczotki z naturalnego włosia bądź też ze specjalnie zagiętymi drutami.



Kolejnym krokiem w pielęgnacji kota jest mycie i czesanie. Dotyczy to głównie kotów długowłosych. Do mycia kota potrzebna jest wanienka w odpowiedniej wielkości. Czyli taka, w której kot zmieści się cały. Szampon do mycia najlepiej jest kupić w dobrym sklepie zoologicznym.  Mycie zaczynamy od puszczenia letniej wody. Umieszczamy kota w wanience trzymając go mocno za przednie łapy jedną ręką. Drugą zaś myjemy go. Nie wolno w żadnym wypadku zanurzać kota. Szampon należy dokładnie spłukać a następnie wytrzeć sierść dosyć ciepłym ręcznikiem. Po osuszeniu należy sierść dokładnie rozczesać. Do tego celu używamy metalowego grzebienia z rzadkimi zębami. Szczególnie dobrze rozczesać należy sierść na brzuchu i pomiędzy nogami.



Następnym krokiem w  pielęgnacji  jest suszenie . Najlepiej sierść schnie sama w ciepłym pokoju. Jeśli chcemy przyspieszyć suszenie możemy użyć suszarki, ale sierść będzie matowa. Wygodnym rozwiązaniem jest suszenie suszarką przy jednoczesnym czesaniu. 



Ważnym elementem pielęgnacji jest usuwanie kołtunów. Poplątane włosy wcześniej rozdzielamy palcami a potem rozczesujemy. Natomiast jeśli włosy bardzo się poplątały wówczas należy rozciąć je specjalnym nożykiem.



Istotnym elementem pielęgnacji kota jest kontrolowanie uszu. Uszy kota powinny być regularnie sprawdzane, gdyż można w porę wykryć ich choroby.



Innym również ważnym elementem pielęgnacji kota jest kontrola oczu. Niewielkie zaskorupienia w kącikach oczu należy usuwać wilgotną i miękką ligninową ściereczką.



Będąc u szczepienia należy zbadać też zęby kotka. Kamień nazębny powinien być skutecznie usunięty, a zęby zniszczone powinny być wyleczone.



Należy również przestrzegać terminów szczepień ochronnych. Szczepienia przeciwdziałają niektórym chorobom, takim jak: panleukopenia, wścieklizna, zakaźny katar czy białaczka. Szczepienia wykonywane są przez lekarza weterynarii.



Do pielęgnacji kota jest dostępnych mnóstwo preparatów. Są to przede wszystkim: szampony, żele, czy spreye. Wybierając kosmetyki do pielęgnacji kota dobrze jest zasięgnąć porady lekarza.

--
Stopka


Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.

Kot, kuweta i żwirek

Kot, kuweta i żwirek

Nowe zwierzę w domu to nie tylko wielka radość dla rodziny, ale niestety również pewne wydatki, jakie trzeba ponieść w związku z przybyciem nowego domownika.

Jednym z obowiązkowych zakupów w przypadku szczęśliwego posiadacza kota, jest kuweta. Jest to szczególnie istotne w przypadku kotów, które na stałe przebywają w domu i nie mają możliwość załatwienia swoich potrzeb fizjologicznych np. w ogródku. Kuweta dla kota powinna przede wszystkim spełniać wymagania naszego pupila. Kuwety kryte są z pewnością droższe, ale posiadają kilka cech, które są istotne zarówno dla właścicieli jak i dla zwierzęcia. Intymność podczas załatwiania potrzeby, którą gwarantuje zabudowana kuweta z pewnością przypadnie do gustu naszemu kotu, dla nas jako właścicieli istotne zapewne będzie, że żwirek dla kota nie będzie roznoszony po całym mieszkaniu, oraz fakt, że zawartość kuwety nie będzie widoczna dla wszystkich. W przypadku niespodziewanych gości nie trzeba gorączkowo szukać miejsca gdzie można ukryć kuwetę z niezbyt miłą zawartością.

Otwarta kuweta dla kota ma również swoje plusy. Z pewnością zajmuje mniej miejsca, oraz jest dużo tańsza. Producenci oferują szeroki wybór otwartych kuwet, do wyboru mamy wiele kształtów i kolorów. Na dłuższą metę kryta kuweta dla kota wydaje się być lepszym rozwiązaniem. Co prawda czeka nas jednorazowy wydatek na początku, jednak po pewnym czasie z pewnością czystość w mieszkaniu oraz brak konieczności oglądania i wąchania zawartości kuwety zrekompensuje ten wydatek. Zabudowane kuwety dla kotów często posiadają również ruchowe drzwiczki oraz filtr węglowy, które montuje się w kuwecie w celu poprawienia komfortu, zarówno kota jak i domowników. Drzwiczki spełniają dwojaką rolę, z jednej strony zapewniają koty wspomniany już komfort oraz odrobinę intymności, z drugiej nie pozawalają aby z kuwety wydostawał się żwirek dla kota oraz zapach moczu. Wszelkie przykre zapachy pochłania filtr węglowy, który najczęściej montowany jest na górze kuwety. Jest to bardzo skuteczny sposób na pozbycie się nieprzyjemnego zapachu, z pewnością docenią go zwłaszcza domownicy, jeśli kuweta dla kota stoi w słabo wentylowanym pomieszczeniu. W przypadku wyboru kuwety możemy kierować się różnymi przesłankami, wybór jest ogromny i w zasadzie jedyne co nas może ograniczyć do zasobność portfela, najważniejsze jednak jest aby kuweta była funkcjonalna oraz podobała się naszemu pupilowi, w końcu to on będzie z niej korzystał.

--
Stopka

Marcin Wilczyński

Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.

Jak zadbać o swojego pupila?

Jak zadbać o swojego kota?

Koty to bardzo wymagające i jednocześnie niezwykle samodzielne zwierzęta, które potrafią o siebie doskonale zadbać, ale potrzebują do tego mnóstwa przestrzeni. Dlatego jeśli któryś z nich jest zwierzęciem domowym, trzymanym w zamknięciu - mieszkanie w bloku - i nie ma możliwości dosłownego wyszalenia się, to obowiązkiem właściciela jest zapewnienie mu odpowiedniej rozrywki.

Chodzi tu głównie o zrobienie kotu różnych zabawek, torów przeszkód czy ogólnego zajęcia się zwierzęciem, aby się nie nudziło i nie stało się osowiałe czy wręcz chore. Do tych obowiązków zaliczyć trzeba też nabycie takich akcesoriów jak drapaki dla kotów , które nie są co prawda konieczne, ale jeśli chcemy mieć niezniszczone meble, warto się zaopatrzyć w taki podstawowy zestaw. Drapaki pozwalają kotu na ocieranie się o nie i drapanie, co jednak nie podrażnia skóry i nie powoduje u zwierzęcia żadnych skutków ubocznych.

Drapaki dla kotów są wręcz konieczne, jeśli chcemy utrzymać nasz dom we względnym porządku, a zwłaszcza gdy zależy nam na tym, aby kot nie niszczył mebli - bardzo często ociera się on o nie grzbietem lub wręcz drapie je pazurami, co jest bardzo szkodliwe dla delikatnej tapicerki. Oczywiście dbałość o zwierzaka takiego jak kot nie ogranicza się jedynie do zakupu odpowiedniego drapaka, ale też do zapewnienia mu rozrywki i zabawy - kłębek wełny, kawałek szmatki czy zwykła butelka po wodzie albo stary pluszak mogą okazać się doskonałymi zabawkami dla kota.

Wielu przedstawicieli tego gatunku uwielbia bawić się wełną nawet jak dorośnie, małe kociaki zaś bardzo chętnie ganiają za pomponem wykonanym ze starych szmatek i wełnianych nitek. W produkcji zabawek dla zwierząt nie ma ograniczeń - jeśli jest ona bezpieczna, lekka i miękka i podczas zabawy nie zrobi kotu krzywdy, można jej spokojnie używać i nie martwić się o zdrowie naszego pupila. Dodatkowo trzeba pamiętać, że domowe zabawki są o wiele lepsze od tych sklepowych - i dają więcej satysfakcji samemu właścicielowi, kiedy przypadną do gustu kotu albo innemu zwierzęciu.

--
Stopka


Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.

Jakiego kota chcemy?

Jakiego kota chcemy? Cz.1.

Gdy już postanowimy, że chcemy mieć kota, pozostaje nam tylko zastanowić się jaki kot najbardziej nam odpowiada. Nie musi to być kot rasowy, bo "dachowce" równie dobrze sprawdzają się jako pupile. Dobrze z kolei wiedzieć, jak dbać o kota na co dzień i co robić w razie nieoczekiwanych sytuacjach .

Na początek trzeba zastanowić się ile czasu spędzamy w domu. Jest to istotne ponieważ młode kotki szybko się nudzą i mogą mieszkanie zamienić w pobojowisko. W takim wypadku warto wziąć pod uwagę możliwość nabycia drugiego kociaka, i wtedy maluchy będą miały towarzystwo (istnieje szansa na ocalenie lokum :).

W podejmowaniu decyzji o nabyciu kota powinna uczestniczyć cała rodzina, jeżeli to możliwe, bo każdy w tym samym stopniu będzie zaangażowany w karmienie zwierzęcia, sprzątanie jego kuwety i czesanie. Niektórzy ludzie są uczuleni na koty, a dokładniej na białko zawarte w kociej ślinie. Aby zminimalizować ten efekt, można codziennie czyścić futerko kota wilgotną gąbką - choć to nie eliminuje problemu całkowicie.

Jeżeli w domu są małe dzieci to nie powinny one przebywać same w towarzystwie kota, zarówno na bezpieczeństwo dziecka, jak i zwierzęcia. Trzeba natomiast nauczyć dzieci bycia z kotem i dbania o niego.

Jeżeli w domu są inne zwierzęta np chomik, rybki albo ptaki to trzeba je zabezpieczyć, aby nie stały się smakowitą przekąską. I bardzo ważne - warto pamiętać, że koty żyją średnio od 15-20 lat, to dość długo, dlatego warto dobrze przemyśleć wszystkie aspekty decyzji, by nie ponosić konsekwencji pochopnych decyzji.

Kota można wybrać, korzystając z nadarzającej się okazji. Przygarnianie bezdomnego kota wiąże się z ryzykiem. Jeżeli nie wiemy nic o dorosłym kocie, nie będziemy w stanie ocenić, czy jego charakter nam odpowiada. Znacznie lepszym źródłem są schroniska dla zwierząt, fundacje, przytuliska w których przygarnięte koty są badane, szczepione i sterylizowane... Biorąc zwierzę z takiego miejsca, stworzymy mu nowy dom i najprawdopodobniej uchronimy przed uśpieniem.

Najlepiej kupić kota od cenionego hodowcy, który zna problemy każdego ze swoich podopiecznych i będzie w stanie dokładnie opisać ich zachowanie. Jeżeli decydujesz się na rasowego kota to upewnij się, czy nie ma wrodzonych chorób albo wirusów. Największych kocich gwiazd się nie sprzedaje, a jeśli już to są baaardzo drogie. W hodowlach jest wiele innych kotów z pewnych powodów nie nadających się na wystawy lub do zachowania rasy, ale z pewnością nadających się na zwierzątko domowe.

--
Stopka


Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.